Η οστεοπόρωση είναι ένα νόσημα των οστών που χαρακτηρίζεται από προοδευτική “αποδυνάμωση” του οστού με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος των καταγμάτων. Πιο ειδικά, το φυσιολογικό οστό αποτελείται από ένα πλέγμα κολλαγόνου και αλάτων ασβεστίου. Στην οστεοπόρωση υπάρχει απώλεια αυτών των δύο στοιχείων, με αποτέλεσμα το οστό να γίνεται ασθενέστερο. Παγκοσμίως η πιθανότητα μία γυναίκα να πάθει στη ζωή της κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης ανέρχεται μεταξύ 30-40%. Επιπλέον 1ας στους 5 άνδρες πάσχει από οστεοπόρωση και 1ας στους 8 θα υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα, Όταν η οστική μάζα, που χάνεται είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αναπληρώνεται, δημιουργείται ένα αρνητικό ισοζύγιο στην οστική μάζα, το οποίο οδηγεί στην εμφάνιση οστεοπενίας και σε πιο προχωρημένο βαθμό οστεοπόρωσης. Η απώλεια οστικής μάζας είναι σταδιακή και συνήθως χωρίς συμπτώματα ή άλλα προειδοποιητικά σημεία. Η βασική εκδήλωση της οστεοπόρωση είναι τα κατάγματα. Κατάγματα εμφανίζονται κυρίως στην σπονδυλική στήλη, το ισχίο και τον καρπό. Οι ορμόνες του θυρεοειδούς και των παραθυρεοειδών αδένων  είναι οι βασικές ορμόνες που καθορίζουν πόσο ασβέστιο μπαίνει και βγαίνει από τα οστά. Άλλες ορμόνες είναι τα οιστρογόνα, η τεστοστερόνη, οι ορμόνες των επινεφριδίων, και οι ορμόνες της υπόφυσης.